بر اساس آمار بانک مرکزی، افزایش ۲۴۶ درصدی قیمت گوشت و ۱۴۳ درصدی برنج از آغاز دولت نهم تا کنون
از ابتدای کار دولت نهم تا کنون قیمت ها به چه شکلی رشد داشته اند ؟ این پرسشی است که شاید خیلی از ما از خود و دیگران پرسیده باشیم . با حدس و گمان و مثال رقم هایی نیز برای آن اعلام کرده ایم . مثلا نگاهی به قیمت گوشت می اندازیم و با مقایسه قیمت چند سال قبل نتیجه گیری هایی می کنیم . اما شاید بد نباشد این آمارها را دقیق تر و با محاسبات خود بانک مرکزی در نظر بگیریم تا ببینیم واقعا اوضاع چگونه است ؟!
روزنامه جهان صنعت در مطلبی تحت عنوان «بررسی افزایش قیمت سبد خوراكی بانك مركزی: از مرداد ۸۴ تا مهر 89 » به بررسی وضعیت قیمت اقلام خوراكی مصرف خانواده های ایرانی از ابتدای كار دولت نهم تا كنون پرداخته است.
اگر بحثهای سیاسی و بحرانهای مربوط به مكتب ایرانی، كورش و… را فراموش كنیم، احتمالا وقتی برای فكر كردن به سفرههایمان داریم. تقریبا هر جا كه باشید از صندلی اتوبوس و تاكسی تا كلاس درس دانشگاه و جلسه درس حوزه، همه جا وقتی صحبت از خرید میشود، آهی جگرسوز پیشبندش میآید و بعد این عبارت گرانی شده تمام حدیث حقوق اول برج و قرض دهم ماه را بازگو میكند.
بله؛ گرانی هم شده اما كمتر كسی میگوید چه چیزی، چقدر گران شده!
نمودار بازی نكنیم و اسیر قیمت گوجه فرنگی از میدان ونك تا نارمك هم نشویم، دست به نقد، روی همین آمار رسمی بانك مركزی جمهوری اسلامی ایران توافق كنیم و آن را رسما معیار قرار بدهیم تا ببینیم براساس این آمار رسمی كه حتما مورد قبول همه مسوولان هم هست، چه چیزی، چقدر گران شده است.
بانك مركزی هر هفته آماری ارایه میدهد، شامل قیمت خرده فروشی كالاهای مصرفی، اتفاقا یكی از راههای محاسبه تورم هم همین جدول است. احمدینژاد در هفته اول تیرماه سال ۸۴ در دور دوم انتخابات، رسما رییسجمهور ایران شد. حدودا یك ماه جابهجاییها طول كشید.
در این خصوص جهانصنعت با بررسی قیمت مواد غذایی براساس جداول قیمتی بانك مركزی در هفته اول مردادماه ۱۳۸۴ با قیمتهای همان جدول در هفته چهارم مهرماه ۱۳۸۹ را مقایسه میكند.
لبنیات: افزایش قیمت ۹۴ درصدی
در گروه لبینات، پنیر غیر پاستوریزه (باز) با ۱۶۴ درصد افزایش، بیشترین افزایش قیمت را داشته است. پس از آن كره پاستوریزه با ۱۲۵ درصد، ماست غیرپاستوریزه (باز) با ۹۶، ماست پاستوریزه با ۸۳، شیر با ۶۶ و پنیر پاستوریزه با ۳۳ درصد افزایش به ترتیب صاحبان رتبه در افزایش قیمت هستند.
برنج: افزایش قیمت ۱۴۳ درصدی
در گروه تخممرغ، شاهد افزایش ۱۵۰ درصدی قیمت بودیم و در گروه برنج نیز به ترتیب برنج وارداتی غیرتایلندی با ۱۹۷ درصد، برنج ایرانی درجه ۲ با ۱۲۳ و برنج ایرانی درجه یك با ۱۱۱ درصد رتبههای افزایش قیمت برنج را به خود اختصاص دادند.
حبوبات: افزایش قیمت ۱۴۶ درصدی
در گروه حبوبات به ترتیب لوبیا چیتی ۱۷۸، لوبیا سفید ۱۷۰، لوبیا چشم بلبلی ۱۶۵، لوبیا قرمز ۱۴۵، عدس ۱۳۵، لپه ۱۲۹ و نخود ۱۰۱ درصد افزایش قیمت داشته است.
میوه: افزایش قیمت ۱۸۴ درصدی
در گروه میوههای تازه نیز به ترتیب اقلام سیب گلاب ۳۱۰ درصد، هلو ۲۶۸، گلابی ۲۳۷، خربزه ۱۷۶، پرتقال ۱۰۶، انگور ۱۰۲ و هندوانه ۹۵ درصد افزایش قیمت داشتند.
سبزیهای تازه: افزایش قیمت ۱۸۲ درصدی
در گروه سبزیجات نیز اقلام خیار ۲۵۹ درصد، كدو ۲۴۶، گوجه ۱۹۶، لوبیا سبز ۱۹۳، سیبزمینی و بادنجان ۱۵۱، پیاز ۱۳۲ و سبزیهای برگی ۱۳۰ درصد افزایش قیمت داشتند.
گوشت: افزایش قیمت ۱۹۹ درصدی
گوشت مرغ در هفته آخر مهرماه ۱۳۸۹ نسبت به هفته آخر مردادماه ۱۳۸۴ چیزی حدود ۹۶ درصد افزایش قیمت داشته است.گوشت گوسفند با استخوان كه در آمار بانك مركزی در حال حاضر هر كیلو ۱۷ هزار و ۳۰۰ تومان اعلام شده است، نسبت به مدت مشابه قبلی یعنی پنج هزار تومان چیزی حدود ۲۴۶ درصد افزایش قیمت داشته است. گوشت گاو و گوساله نیز ۹۶ درصد افزایش قیمت نشان میدهد.
قند و شكر: افزایش قیمت ۱۲۰ درصدی
بستههای نیم كیلویی چای خارجی ۶۹ درصد افزایش داشتند. قیمت قند شكسته ۱۳۵ درصد و قیمت شكر ۱۰۵ درصد افزایش داشته است.
روغن: افزایش قیمت ۱۲۰ درصدی
t-0-r
در گروه روغن، حلب روغن پنج كیلویی در تابستان ۸۴ چهار هزار و ۳۰۰ تومان بوده كه در حال حاضر ۱۰ هزار تومان شده و افزایش ۱۴۳ درصدی دارد. روغن مایع نیز كه هر لیتر آن در سال ۸۴، ۹۸۰ تومان بوده در حال حاضر هر لیتر یكهزار و ۹۰۰ تومان شده است و افزایش ۹۸ درصدی را نشان میدهد.
افزایش ۱۲۵ درصدی هزینههای سفرهها
بیشك این ۳۹ قلم كالا كه در ۱۲ گروه كلی موردبررسی قرار گرفتند، تمام مصرف خانوار را نشان نمیدهد. هزینه مسكن، سوخت، بهداشت و درمان، تحصیل، پوشاك، دخانیات و… نیز هزینههایی هستند كه خانوادهها ناگزیر از پرداخت آنها هستند.
اما در همین گروه محدود از اقلام مصرفی خانوادهها نیز به طور متوسط شاهد افزایش ۱۲۵ درصدی اقلام مصرفی هستیم.
این دیگر سیاهنمایی و… نیست، هرچه هست آمار بانك مركزی جمهوری اسلامی است كه اعلام شده است. در مقابل درآمد افراد چقدر افزایش یافته است؟ نرخ بیكاری چه وضعی دارد و… در گزارشهای بعدی به این سوالات نیز خواهیم پرداخت.
بیشك رضایت عمومی با سخنرانی و برگزاری همایش و وعده و… میسر نمیشود، ممكن است وعده (آن هم فقط وعده) برخورد با پولدارها و ثروتمندان مقطعی مسكن درد برخی از مردم جامعه شود اما این قطعی نیست.
پس از گذشت بیش از پنج سال، همچنان اكثر مردم هم با نظر آقای دكتر احمدی نژاد موافق هستند كه گفته بود: ” یعنی مشكل مردم ما شكل موی جوانهاست؟ جوانها هر طور میخواهند مویشان را بزنند به من و شما چه ربطی دارد؟ دولت باید اقتصاد كشور را سامان بدهد” امیدواریم در این سه سال باقیمانده از دولت آقای احمدینژاد اقتصاد سامان پیدا كند و در سال ۱۳۹۲، گزارشی از كاهش یا دستكم تثبیت قیمتها بدهیم. اگر هم اینطور نیست، در سال ۱۳۹۲ این درصدهای افزایش رشد مضاعف نداشته و همین قدر باشند.
منابع
«تورم». «پایگاه اینترنتی شفاف»، ۱۳ آبان ۱۳۸۹
